Tien jaar Enterprise Europe Network

Ook in 2008 was Nederland voor steeds meer mkb-bedrijven te klein. Ondernemers keken naar het buitenland, maar vonden het moeilijk voet aan de grond te krijgen. Taalbarrières, cultuurverschillen, (lokale) wet- en regelgeving en het vinden van goede en betrouwbare zakenpartners stonden uitbreiding in de weg. Erik Kuipers (van destijds SenterNovem, nu RVO.nl) en Jasper Hemmes (van toen nog Syntens) wilden deze ondernemers graag helpen, maar misten een 'springplank' om dit mogelijk te maken. Ze zagen hun kans schoon toen de Europese Commissie een 'call for proposal' uitschreef om mee te doen aan een nieuw programma: Enterprise Europe Network. 

Grote plannen

In EEN werden twee programma's samengevoegd: het Innovation Relay Center (IRC), dat zich bezighield met matchmaking in innovaties, en het European Information Center (EIC), dat informatie gaf over export aan ondernemers. 'In Nederland deden we heel weinig met EIC, en een handjevol mensen hield zich bezig met het IRC,' vertelt Hemmes. 'Er gebeurde dus niet zoveel. Brussel had grote plannen met EEN en had er flink wat extra geld voor over. EEN was de perfecte mix tussen matchmaking, kennisuitwisseling en advisering op het gebied van handel, innovatie en technologie. Het paste goed bij de activiteiten van onze organisaties. SenterNovem wist alles van innovatie, technologie en financiering en Syntens kende het innovatieve mkb als haar broekzak.'

Stevig voorstel

Er ontbrak nog één partij die het Nederlandse voorstel helemaal 'af' zou maken. Kuipers: 'De Economische Voorlichtingsdienst (EVD) was gespecialiseerd in voorlichting over export. Ook zij wilden graag meedoen.'

De drie organisaties dienden een stevig voorstel in. Nederland heeft in de EU een aandeel van 4,5%. Het aantal medewerkers van EEN Nederland moest met dat percentage overeenkomen, vonden Kuipers en Hemmes. Dat kwam overeen met 26 fte, een forse investering. EEN werkt op basis van cofinanciering. De helft van het geld moest dus uit Nederland komen. Dat was niet moeilijk. Zowel SenterNovem, Syntens en de EVD als de ministeries van Buitenlandse Zaken en Economische Zaken & Klimaat waren overtuigd van de mogelijkheden die EEN kon bieden voor het mkb.

Aan de top

Brussel keurde het voorstel goed, en na een paar jaar stond EEN Nederland al in de top-10 van best presterende landen als het gaat om resultaat, innovatieadvies en organisatie van het werk. Hemmes: 'In het begin moesten we vreselijk veel rapporteren over zaken die niet zoveel zeggen over het resultaat. Denk aan het aantal ontmoetingen dat tot stand is gebracht tijdens matchmaking-evenementen en het aantal folders dat werd uitgedeeld. Wij vonden dat het om de impact moest gaan van al die activiteiten. Daarover hebben we Brussel met succes geadviseerd. Van de 69 prestatie-indicatoren bleven er 27 over. Dat maakte de rapportages zinniger.' 
 

Top 5

Al snel belandde EEN Nederland in de top-5 van landen die de meeste samenwerkingen tot stand hadden gebracht voor ondernemers. Kuipers schrijft dit toe aan de Nederlandse internationale oriëntatie. 'Alles staat of valt met relaties en relatiemanagement. Nederlanders zijn daar goed in. We kunnen goed opschieten met EU-partners. Daarin treffen we de juiste toon: niet te impliciet en zacht en niet te direct en hard. Daarnaast hebben we er altijd op gelet dat onze adviseurs met resultaten thuiskomen.' 

Missie geslaagd

Dit bleef ook niet onopgemerkt bij het Nederlandse mkb. In tien jaar tijd hielp EEN bijna 50.000 bedrijven op de internationale weg. Kuipers: 'Ondernemers hebben behoefte aan goed en betrouwbaar advies. Als je bijvoorbeeld een zakenpartner zoekt, moet je ervan op aan kunnen dat die goed bij je past en integer is. Een profiel en een beschrijving in de databank kan een goede indruk geven van de zakenpartner, maar als die persoon door ons wordt voorgedragen weet de ondernemer echt dat het goed zit. In tien jaar tijd heeft EEN hier een goede reputatie in opgebouwd. Missie geslaagd!'